کد مطلب:276954 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
خراسان منطقه قیام زمینه سازان
اینك برای اینكه معلوم شود هدف روایات از «مشرق» در واقع ایران اسلامی بوده است چند نمونه از احادیثی را كه در رابطه با حركت پرچمهای سیاه از خراسان از ائمه معصومین علیهم السلام روایت شده و حدود جغرافیایی منطقه ی قیام زمینه سازان را به نحو شایسته ای از میان كلیه ی مناطق شرقی جهان مشخص ساخته است در اینجا می آوریم تا صدق سخنان گذشته ما بر خواننده گرامی روشن شود. و اینك نمونه ای چند از روایاتی كه درباره ی خروج پرچمهای سیاه از «خراسان» رسیده است.
1- مرحوم سید بن طاووس - علیه الرحمه- در كتاب «الملاحم و الفتن» در مورد خروج پرچمهای سیاه از «خراسان» حدیثی را از رسول خدا صلی الله علیه و آله بدین صورت آورده است:
[ صفحه 310]
«عن ثوبان قال: قال رسول الله صلی الله علیه و آله اذا رأیتم الرایات السود خرجت من قبل خراسان فأتوها ولو حبوا علی الثلج، فان فیها خلیفة الله المهدی». [1] .
ثوبان روایات كرده است كه پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمود: هر گاه دیدید كه پرچمهای سیاه از طرف خراسان (یعنی: از ایران برای نبرد) خارج شد، پس شما بسوی آنها بشتابید اگرچه با دست و زانو (مانند كودكان خردسال) بر روی برف راه بروید زیرا خلیفه خدا مهدی علیه السلام در میان آنها و یا با آنهاست.
صاحب كتاب «عقدالدرر» یوسف بن یحیای شافعی، پس از آنكه این حدیث را از رسول گرامی اسلام نقل نموده و مدارك و مآخذ آنرا ذكر كرده است در معنای این جمله، از حدیث پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله كه فرموده است (زیرا خلیفه ی خدا مهدی در میان آنهاست) چنین می گوید: ممكن است معنای این جمله این باشد كه صاحبان آن پرچمها قدرت و سلطه ای به دست می آورند و زمینه ی حكومت و سلطنت حضرت مهدی علیه السلام را فراهم می آورند.
2- جلال الدین سیوطی، در كتاب «الحاوی للفتاوی» در مورد خروج پرچمهایی سیاه از خراسان و اهداف صاحبان پرچمها در روایتی از «ابوهریره» از رسول خدا صلی الله علیه و آله چنین آورده است:
«عن أبی هریرة قال:قال رسول الله صلی الله علیه و آله تخرج من خراسان رایات سود فلا یردها شی ء حتی تنصب بایلیاء». [2] .
پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله فرموده: پرچمهای سیاهی از خراسان (برای نبرد) بیرون می آید كه هیچ چیز نمی تواند جلو آنها را بگیرد تا اینكه در «بیت المقدس» نصب می شود. [3] .
آنگاه «سیوطی» درباره ی این پرچمها چنین می گوید:
ابن كثیر درباره ی این پرچمها نه آن پرچمهای سیاهی است كه «ابومسلم خراسانی» با آنها آمد و دولت بنی امیه را سرنگون ساخت بلكه
[ صفحه 311]
این پرچمهای سیاه، پرچمهای سیاه دیگری است كه برای یاری دادن و ملحق شدن به مهدی علیه السلام می آیند و قیامشان به قیام حضرت مهدی علیه السلام متصل است.3- نویسنده ی كتاب «غیبت نعمانی» درباره ی خروج پرچمهای سیاه از خراسان حدیثی را از امیرالمؤمنین علیه السلام بدین صورت نقل كرده است:
«عن أبی جعفر محمد بن علی علیهماالسلام قال: سئل أمیرالمؤمنین علیه السلام عن قوله تعالی (فاختلف الأحزاب من بینهم) فقال: انتظروا الفرج من ثلاث فقیل یا أمیرالمؤمنین ما هن؟ فقال اختلاف أهل الشام بینهم، و الرایات السود من خراسان، و الفزعة فی شهر رمضان». [4] .
امام باقر علیه السلام فرمود كه: از امیرالمؤمنین علیه السلام درباره ی این آیه ی شریفه: (فاختلف الاحزاب من بینهم) [5] سؤال شده، حضرت فرمود: با دیدن سه علامت منتظر فرج باشید. یا امیرالمؤمنین علیه السلام آن سه علامت چیست؟ فرمود یكی اختلافی است كه در میان شامیان، یعنی: اهل شام، پیدا می شود، و دیگری آمدن پرچمهای سیاه از خراسان است، و سومی وحشتی است كه در ماه مبارك رمضان پدیدار می گردد.
عرض شد یا امیرالمؤمنین! وحشت در ماه رمضان چیست؟ فرمود: مگر نشنیده اید گفتار خدای تعالی را كه در قرآن كریم می فرماید «و ان نشأ ننزل علیهم من السماء آیة فضلت أعناقهم لها خاضعین»؛ [6] اگر بخواهیم نشانه ای از آسمان برای آنها می فرستیم كه گردنهایشان در برابر آن كج شده و خاضع گردند.
نشانه، آن صدائی است كه از آسمان شنیده می شود بطوری كه دختران پشت پرده را از خانه بیرون می كشد و خفتگان را بیدار می كند و اشخاص بیدار را هراسناك می گرداند.
4- متقی هندی در كتاب «كنزالعمال» درباره ی موضوع مورد بحث حدیثی را از امیرمؤمنان علیه السلام بدین صورت آورده است:
[ صفحه 312]
ابی الطفیل، از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت كرده است كه آن حضرت به او فرمود: ای «عامر» هرگاه شنیدی كه پرچمهای سیاه از خراسان نمایان شد، و تو در میان صندوقی قرار داشتی كه درب آن را بسته و قفل كرده باشند، آن قفل و صندوق را بشكن تا در زیر آن پرچمها (به كمك صاحبان پرچمهای سیاه بشتابی و به مبارزه ی با دشمنان برخیزی) و اگر نتوانستی خود را به آنها برسانی باید آن چنان تلاش و كوشش كنی تا جائی كه بتوانی خود را به آنها رسانده و در زیر آن پرچمها مبارزه كنی تا وقتی كه در راه خدا به افتخار شهادت نائل آئی. [7] .
5- در روایتی كه جابر، از حضرت امام محمدباقر علیه السلام روایت نموده چنین آمده است:
«عن جابر عن أبی جعفر علیه السلام قال: تنزل الرایات السود اللتی تخرج من خراسان الكوفة فاذا ظهر المهدی علیه السلام بمكة بعثت الیه بالبیعة». [8] .
جابر می گوید: امام باقر علیه السلام فرمود: پرچمهای سیاهی كه از خراسان خروج خواهند كرد به كوفه وارد خواهند شد و چون مهدی علیه السلام در مكه ظاهر گردید، آنان بیعت خود را برای آن حضرت خواهند فرستاد.
6- در ضمن روایت دیگری كه درباره ی خراب شدن «شام» و خروج سفیانی و هجوم لشكریان او به عراق، از آن بزرگوار نقل شده چنین آمده است:
«فبیناهم كذلك اذ اقبلت رایات من خراسان، تطوی المنازل طیا حثیثا و معهم نفر من أصحاب القائم» [9] .
در این میان كه لشكریان سفیانی دركوفه مشغول قتل و غارت هستند پرچمهای زیادی (كه متشكل از چند لشكر است) از خراسان حركت كرده، به سرعت منازل میان راه را طی می كنند و چند نفر از یاران حضرت «قائم» علیه السلام نیز با آنها است.
7- در ضمن حدیث مفصلی كه درباره ی اوضاع عمومی قبل از ظهور و بعد از آن، از حضرت امام محمدباقر علیه السلام روایت شده چنین آمده است:
[ صفحه 313]
«و یظهر السفیانی و من معه حتی لا یكون له همة الا آل محمد صلی الله علیه و آله و شیعتهم، فیبعث بعثا الی الكوفة، فیصاب باناس من شیعة آل محمد صلی الله علیه و آله بالكوفة قتلا و صلبا، و یقبل رایة من خراسان حتی ینزل ساحل الدجلة» [10] .
سفیانی و پیروانش آشكار می گردند و هیچ قصد و همتی جز كشتن و آزار اولاد پیغمبر و شیعیان آنها را ندارند. او لشكری را به طرف كوفه می فرستد و عده ای از شیعیان آل محمد صلی الله علیه و آله را در آنجا می كشند و گروهی را هم به دار می زنند و لشكری نیز از خراسان حركت كرده می آید تا اینكه در ساحل دجله فرود می آیند.
8- در یك حدیث دیگر كه باز هم از امام محمدباقر علیه السلام درباره ی حضرت ولی عصر - عجل الله تعالی فرجه- روایت شده چنین آمده است:
جابر می گوید: امام محمدباقر علیه السلام فرمود: حضرت مهدی (سلام الله علیه) در موقع عشا در مكه مكرمه ظاهر می شود، و پرچم رسول خدا صلی الله علیه و آله و پیراهن و شمشیر آن حضرت با او خواهد بود، و هم چنین علامات و نور و بیانی به همراه خواهد داشت.
پس چون نماز عشا را بجای آورد با صدای بلند فریاد می زند (ای مردم) من خدا را به یاد شما می آورم و آن موقعی را كه در مقابل او قرار می گیرید خاطر نشانتان می سازم، خدای تعالی حجت را بر شما تمام نموده و انبیاء و كتب آسمانی را فرستاده و به شما فرمان داده است تا چیزی را برای او شریك قرار ندهید و اطاعت او و فرمان پیغمبرش را محافظت كنید. و آنچه را كه قرآن مجید احیاء كرده و زنده ساخته احیا كنید و آنچه را كه قرآن كریم از بین برده از بین ببرید و (طریق) هدایت را یاری كنید، و برای تقوی و پرهیزكاری معین و مددكار باشید، زیرا كه فانی شدن دنیا نزدیك است و من شما را بسوی خدا و رسول خدا صلی الله علیه و آله دعوت می كنم تا به كتاب خدا عمل كنید و باطل را از میان برده و نابود كنید و سنت و شریعت را احیا نمائید.
پس با سیصد و سیزده نفر به تعداد (اصحاب بدر) بدون اینكه با یكدیگر وعده ای داشته باشند (بدون قرار قبلی) مانند لكه های ابر پائیزی كه در یكجا جمع می شوند،
[ صفحه 314]
بدور هم گرد می آیند، آنان پارسایان شب و شیران روزند و حضرت مهدی علیه السلام در میان آنها ظاهر می شود.
(پس خداوند (بوسیله ی او) سرزمین حجاز را می گشاید و كسانی را كه از بنی هاشم در زندان بسر می برند آزاد می كند و پرچمهای سیاه در كوفه وارد می شوند و صاحب پرچم های سیاه (كه ظاهرا همان سیدخراسانی معروف است) بیعت خود را برای آن حضرت می فرستد، و مهدی علیه السلام لشكریان خود را به اطراف می فرستد و ظلم و ستم و اهل آن را از بین می برد، و كار او روبراه و شهرها در اختیار او قرار می گیرد و خداوند قسطنطنیه را به دست با كفایت او فتح می كند). [11] .
آنچه تا اینجا گفته شد، گوشه هائی از احادیث مربوط به مشرق و خراسان بود كه ما آنها را بعنوان نمونه، و اینكه هدف از مشرق و خراسان (ایران) است در رابطه با نهضت اسلامی ایرانیان پیش از ظهور آوردیم و از این قبیل روایات در كتب شیعه و سنی فراوان یافت می شود و آنچه را كه ما تا اینجا آوردیم تنها، قسمتی از آن روایات است، و البته نگفته ها در این مورد بسیار است و اگر ما می خواستیم همه ی آنچه را كه در این باره از ائمه ی معصومین علیهم السلام و صحابه و تابعین روایت شده است در این مجموعه ی مختصر نقل كنیم از اصل مطالب باز می ماندیم، و لذا به همین مقدار اكتفا نمودیم و امیدواریم كه با نقل روایات یاد شده توانسته باشیم منطقه ی قیام زمینه سازان دولت جهانی حضرت ولی عصر (ارواحنا له الفداء) را به دوستداران عدالت و منتظران فرج اهل بیت علیهم السلام شناسانده باشیم.
[ صفحه 316]
1- مرحوم سید بن طاووس - علیه الرحمه- در كتاب «الملاحم و الفتن» در مورد خروج پرچمهای سیاه از «خراسان» حدیثی را از رسول خدا صلی الله علیه و آله بدین صورت آورده است:
[ صفحه 310]
«عن ثوبان قال: قال رسول الله صلی الله علیه و آله اذا رأیتم الرایات السود خرجت من قبل خراسان فأتوها ولو حبوا علی الثلج، فان فیها خلیفة الله المهدی». [1] .
ثوبان روایات كرده است كه پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمود: هر گاه دیدید كه پرچمهای سیاه از طرف خراسان (یعنی: از ایران برای نبرد) خارج شد، پس شما بسوی آنها بشتابید اگرچه با دست و زانو (مانند كودكان خردسال) بر روی برف راه بروید زیرا خلیفه خدا مهدی علیه السلام در میان آنها و یا با آنهاست.
صاحب كتاب «عقدالدرر» یوسف بن یحیای شافعی، پس از آنكه این حدیث را از رسول گرامی اسلام نقل نموده و مدارك و مآخذ آنرا ذكر كرده است در معنای این جمله، از حدیث پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله كه فرموده است (زیرا خلیفه ی خدا مهدی در میان آنهاست) چنین می گوید: ممكن است معنای این جمله این باشد كه صاحبان آن پرچمها قدرت و سلطه ای به دست می آورند و زمینه ی حكومت و سلطنت حضرت مهدی علیه السلام را فراهم می آورند.
2- جلال الدین سیوطی، در كتاب «الحاوی للفتاوی» در مورد خروج پرچمهایی سیاه از خراسان و اهداف صاحبان پرچمها در روایتی از «ابوهریره» از رسول خدا صلی الله علیه و آله چنین آورده است:
«عن أبی هریرة قال:قال رسول الله صلی الله علیه و آله تخرج من خراسان رایات سود فلا یردها شی ء حتی تنصب بایلیاء». [2] .
پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله فرموده: پرچمهای سیاهی از خراسان (برای نبرد) بیرون می آید كه هیچ چیز نمی تواند جلو آنها را بگیرد تا اینكه در «بیت المقدس» نصب می شود. [3] .
آنگاه «سیوطی» درباره ی این پرچمها چنین می گوید:
ابن كثیر درباره ی این پرچمها نه آن پرچمهای سیاهی است كه «ابومسلم خراسانی» با آنها آمد و دولت بنی امیه را سرنگون ساخت بلكه
[ صفحه 311]
این پرچمهای سیاه، پرچمهای سیاه دیگری است كه برای یاری دادن و ملحق شدن به مهدی علیه السلام می آیند و قیامشان به قیام حضرت مهدی علیه السلام متصل است.3- نویسنده ی كتاب «غیبت نعمانی» درباره ی خروج پرچمهای سیاه از خراسان حدیثی را از امیرالمؤمنین علیه السلام بدین صورت نقل كرده است:
«عن أبی جعفر محمد بن علی علیهماالسلام قال: سئل أمیرالمؤمنین علیه السلام عن قوله تعالی (فاختلف الأحزاب من بینهم) فقال: انتظروا الفرج من ثلاث فقیل یا أمیرالمؤمنین ما هن؟ فقال اختلاف أهل الشام بینهم، و الرایات السود من خراسان، و الفزعة فی شهر رمضان». [4] .
امام باقر علیه السلام فرمود كه: از امیرالمؤمنین علیه السلام درباره ی این آیه ی شریفه: (فاختلف الاحزاب من بینهم) [5] سؤال شده، حضرت فرمود: با دیدن سه علامت منتظر فرج باشید. یا امیرالمؤمنین علیه السلام آن سه علامت چیست؟ فرمود یكی اختلافی است كه در میان شامیان، یعنی: اهل شام، پیدا می شود، و دیگری آمدن پرچمهای سیاه از خراسان است، و سومی وحشتی است كه در ماه مبارك رمضان پدیدار می گردد.
عرض شد یا امیرالمؤمنین! وحشت در ماه رمضان چیست؟ فرمود: مگر نشنیده اید گفتار خدای تعالی را كه در قرآن كریم می فرماید «و ان نشأ ننزل علیهم من السماء آیة فضلت أعناقهم لها خاضعین»؛ [6] اگر بخواهیم نشانه ای از آسمان برای آنها می فرستیم كه گردنهایشان در برابر آن كج شده و خاضع گردند.
نشانه، آن صدائی است كه از آسمان شنیده می شود بطوری كه دختران پشت پرده را از خانه بیرون می كشد و خفتگان را بیدار می كند و اشخاص بیدار را هراسناك می گرداند.
4- متقی هندی در كتاب «كنزالعمال» درباره ی موضوع مورد بحث حدیثی را از امیرمؤمنان علیه السلام بدین صورت آورده است:
[ صفحه 312]
ابی الطفیل، از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت كرده است كه آن حضرت به او فرمود: ای «عامر» هرگاه شنیدی كه پرچمهای سیاه از خراسان نمایان شد، و تو در میان صندوقی قرار داشتی كه درب آن را بسته و قفل كرده باشند، آن قفل و صندوق را بشكن تا در زیر آن پرچمها (به كمك صاحبان پرچمهای سیاه بشتابی و به مبارزه ی با دشمنان برخیزی) و اگر نتوانستی خود را به آنها برسانی باید آن چنان تلاش و كوشش كنی تا جائی كه بتوانی خود را به آنها رسانده و در زیر آن پرچمها مبارزه كنی تا وقتی كه در راه خدا به افتخار شهادت نائل آئی. [7] .
5- در روایتی كه جابر، از حضرت امام محمدباقر علیه السلام روایت نموده چنین آمده است:
«عن جابر عن أبی جعفر علیه السلام قال: تنزل الرایات السود اللتی تخرج من خراسان الكوفة فاذا ظهر المهدی علیه السلام بمكة بعثت الیه بالبیعة». [8] .
جابر می گوید: امام باقر علیه السلام فرمود: پرچمهای سیاهی كه از خراسان خروج خواهند كرد به كوفه وارد خواهند شد و چون مهدی علیه السلام در مكه ظاهر گردید، آنان بیعت خود را برای آن حضرت خواهند فرستاد.
6- در ضمن روایت دیگری كه درباره ی خراب شدن «شام» و خروج سفیانی و هجوم لشكریان او به عراق، از آن بزرگوار نقل شده چنین آمده است:
«فبیناهم كذلك اذ اقبلت رایات من خراسان، تطوی المنازل طیا حثیثا و معهم نفر من أصحاب القائم» [9] .
در این میان كه لشكریان سفیانی دركوفه مشغول قتل و غارت هستند پرچمهای زیادی (كه متشكل از چند لشكر است) از خراسان حركت كرده، به سرعت منازل میان راه را طی می كنند و چند نفر از یاران حضرت «قائم» علیه السلام نیز با آنها است.
7- در ضمن حدیث مفصلی كه درباره ی اوضاع عمومی قبل از ظهور و بعد از آن، از حضرت امام محمدباقر علیه السلام روایت شده چنین آمده است:
[ صفحه 313]
«و یظهر السفیانی و من معه حتی لا یكون له همة الا آل محمد صلی الله علیه و آله و شیعتهم، فیبعث بعثا الی الكوفة، فیصاب باناس من شیعة آل محمد صلی الله علیه و آله بالكوفة قتلا و صلبا، و یقبل رایة من خراسان حتی ینزل ساحل الدجلة» [10] .
سفیانی و پیروانش آشكار می گردند و هیچ قصد و همتی جز كشتن و آزار اولاد پیغمبر و شیعیان آنها را ندارند. او لشكری را به طرف كوفه می فرستد و عده ای از شیعیان آل محمد صلی الله علیه و آله را در آنجا می كشند و گروهی را هم به دار می زنند و لشكری نیز از خراسان حركت كرده می آید تا اینكه در ساحل دجله فرود می آیند.
8- در یك حدیث دیگر كه باز هم از امام محمدباقر علیه السلام درباره ی حضرت ولی عصر - عجل الله تعالی فرجه- روایت شده چنین آمده است:
جابر می گوید: امام محمدباقر علیه السلام فرمود: حضرت مهدی (سلام الله علیه) در موقع عشا در مكه مكرمه ظاهر می شود، و پرچم رسول خدا صلی الله علیه و آله و پیراهن و شمشیر آن حضرت با او خواهد بود، و هم چنین علامات و نور و بیانی به همراه خواهد داشت.
پس چون نماز عشا را بجای آورد با صدای بلند فریاد می زند (ای مردم) من خدا را به یاد شما می آورم و آن موقعی را كه در مقابل او قرار می گیرید خاطر نشانتان می سازم، خدای تعالی حجت را بر شما تمام نموده و انبیاء و كتب آسمانی را فرستاده و به شما فرمان داده است تا چیزی را برای او شریك قرار ندهید و اطاعت او و فرمان پیغمبرش را محافظت كنید. و آنچه را كه قرآن مجید احیاء كرده و زنده ساخته احیا كنید و آنچه را كه قرآن كریم از بین برده از بین ببرید و (طریق) هدایت را یاری كنید، و برای تقوی و پرهیزكاری معین و مددكار باشید، زیرا كه فانی شدن دنیا نزدیك است و من شما را بسوی خدا و رسول خدا صلی الله علیه و آله دعوت می كنم تا به كتاب خدا عمل كنید و باطل را از میان برده و نابود كنید و سنت و شریعت را احیا نمائید.
پس با سیصد و سیزده نفر به تعداد (اصحاب بدر) بدون اینكه با یكدیگر وعده ای داشته باشند (بدون قرار قبلی) مانند لكه های ابر پائیزی كه در یكجا جمع می شوند،
[ صفحه 314]
بدور هم گرد می آیند، آنان پارسایان شب و شیران روزند و حضرت مهدی علیه السلام در میان آنها ظاهر می شود.
(پس خداوند (بوسیله ی او) سرزمین حجاز را می گشاید و كسانی را كه از بنی هاشم در زندان بسر می برند آزاد می كند و پرچمهای سیاه در كوفه وارد می شوند و صاحب پرچم های سیاه (كه ظاهرا همان سیدخراسانی معروف است) بیعت خود را برای آن حضرت می فرستد، و مهدی علیه السلام لشكریان خود را به اطراف می فرستد و ظلم و ستم و اهل آن را از بین می برد، و كار او روبراه و شهرها در اختیار او قرار می گیرد و خداوند قسطنطنیه را به دست با كفایت او فتح می كند). [11] .
آنچه تا اینجا گفته شد، گوشه هائی از احادیث مربوط به مشرق و خراسان بود كه ما آنها را بعنوان نمونه، و اینكه هدف از مشرق و خراسان (ایران) است در رابطه با نهضت اسلامی ایرانیان پیش از ظهور آوردیم و از این قبیل روایات در كتب شیعه و سنی فراوان یافت می شود و آنچه را كه ما تا اینجا آوردیم تنها، قسمتی از آن روایات است، و البته نگفته ها در این مورد بسیار است و اگر ما می خواستیم همه ی آنچه را كه در این باره از ائمه ی معصومین علیهم السلام و صحابه و تابعین روایت شده است در این مجموعه ی مختصر نقل كنیم از اصل مطالب باز می ماندیم، و لذا به همین مقدار اكتفا نمودیم و امیدواریم كه با نقل روایات یاد شده توانسته باشیم منطقه ی قیام زمینه سازان دولت جهانی حضرت ولی عصر (ارواحنا له الفداء) را به دوستداران عدالت و منتظران فرج اهل بیت علیهم السلام شناسانده باشیم.
[ صفحه 316]
[1] الملاحم و الفتن ص 53 باب 94 عقدالدرر ص 126، 125 و الحاوي للفتاوي ج 2 ص 63 و كنزالعمال ج 14 ص 361.
[2] الحاوي للفتاوي ج 2 ص 60 و كنز العمال ج 14 ص 261.
[3] درباره ي اين حديث در آينده به تفصيل سخن خواهيم گفت.
[4] غيبت نعماني ص 251 طبع صدوق.
[5] سوره ي مريم آيه ي 27.
[6] سوره ي شعراء، آيه ي 4.
[7] كنزالعمال ج 11 ص 278 حديث 31514.
[8] الملاحم و الفتن ج 1 ص 55 باب 104.
[9] بحارالانوار ج 52 ص 238.
[10] بحارالانوار ج 52 ص 222.
[11] الملاحم و الفتن ج 1 ص 64 باب 129 و الحاوي للفتاوي ج 2 ص 72، 71.